Artık atlar hızla koşabilir
Bitmeyecek yolun gözlerimdeki nişanına
Bakışlara kızıl bir yığın kül bağlarken içim ateşinden
Güneşle ay’ın girdiği yerde benimle kıvran aşk
Her gece tutup saçlarımı göklere
Kalbine yatak seriyorum
Rüzgar tekerledikçe göğsümün duvarına
Dudaklarımda Şubat soluklu ıslık
Avuçlarına çiçek çizerken
Bulacaksın
Kaldır yüzünü
Tam orda
Ordayım
Işte..







Gizli hıçkırık gibi haykırışım
damarlarından yar
Filizlendikçe özlem yeşilinde
Kendimden geçip çoğalıyorum
Düşün ki aklım sana baktığım yerden sıyrılır kendime
Zeytinleri iyi tut omuzunda aynadan geçiyorum
Tutsan/
Îki yakanın ucunu koysan
Her şeyinle sevişip
Sen olabilsem
Olmaz mı


Ki,her başın sonu var
O da göğsünde tutuklu

Bak resim yapan ellerine
Bak şiir tutan kalemine
Içimdeki mavi serçeye nasıl can veriyor

Canımın içi...