Ses olan her şey kısılır
az hüzün az acı
yeter.

Ki benim göğümde
çirkin adamların ellerinde saç teli hesabıyla yapılır pazarlık
azar
azar
avunulur
Hasret nereyi dağlarsa dağlasın
fark eden
koca bir hiç...

Kısılan her şey
düğümlenir
gırtlakta.
Avuntu
hıçkırığa hıçkırık
gözyaşına gözyaşı çığlığa
bu sıradan bir döngü.
Kan hep yerde kalır
Ateş nasılsa düşdüğü yeri yakar Henna.

Çiğ bedenlerin
ciğersiz sözleri
neyler
Anne ağrısına
Çocukluk yarasına...

Uyuduğum tüm zoraki uykularımdan
aynı
sebepsiz ses ile uyanırken
kısılsın
ses
iniz
imiz
Düştüğü yerde durmasın
bu kez ateş
yaksın bunca ciğersiz külhanbeyini.

Bir çocuk doğuyordu ki
adını
unuttu
Umudu yarına kaldı
yarınını şarapnel parçaladı...

Ölen her şey unutulur
az zaman
bir az zaman yeter mi sahi
Yetmez
doyarmı hiç toprak.
Saç telinden yapılan hesaplara ara verilir bu topraklarda Henna
çirkinler
Çirkinliğine değil belki ömrü yetmediğine sevemez
sen gibi güzelini.


Ne kalır geriye Henna
Sen unutulursun
ana
baba
çocuk unutulur .
devirme gözlerini devrilirken
Onlarca yüzlerce binlerce beden
kimse devirmesin gözlerini.

Kan kalır geriye Henna
toprağa
ve
taşa yeter oda.

Benim kanım senin göz yaşın
sonrası
unutulur
çünkü
kan hep yerde kalır...