1
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
648
Okunma
kar karanlığının bildiği ilahi
laleler bekler gölgelerin kırmızı gecesini
anı yaşatan anı uzatan kaygı
arınıp gelse
büyüse göğe içimin ormanında
bileceğin bir şey yok ki
işte öyle bir gülümseme geçiyor bazen
rüzgarın tebessümü
ağaçların dalların tebessümü
sonra saçların aynı şarkının büyüsü
kırılan kalbimi onarıyorum
kımıldayan havanın sihirli dudağında
sezişlerin boşluğa bıraktığı lakırdı
bırakıp gitti ya bizi
bırakıp gidecek ya hep
geriye koşuyorum durup dinlemek için bazen
bir katre sevinç
içim acıyor sonra
içim acımıyor hiç
ağlaya ağlaya eski yağmurlarda hayalim
benzeyen yüzleriyle fısıldayan basamaklar
çık çık bitmezmiş gibi geliyor bazen
arka arka serin sıcak yağmur kar
inkar ve ebedi yalnızlık çekişim
içime damlıyor tekrar.
Cevap Yaz