Kim kimi bırakmış ki kendinden ben seni bırakıp
Ölü sefer gibi dağılayım...



Avuç içi çizgilerimin dizlerini tut
Yol parmakuçlarına geldiğinde dengele
Uçurumlar gözlerinin menziline kayalarla koşmada
Kayalar koparsa kıyamet büyük uğultusuyla küçülecek
Şarkılar mırıldanacak sular
Topla beni kanatlarına





Bak şu dizelerin güzelliğine
Yuva yapan umudun açık mavisine
Ki,mısralarda kuşlar çığlık çığlığa döner yüreğinde
Düşlerin günah kusan ağrıları
Delicesine öper beni
Aklıma dokunsa ölüm
Kırılır gül

Anlıyor musun






Az önce
Çimdik attı elma’nın tadı senden önce
Bir elmayla nasıl sevişilir
Kökü sende
Dalı sende
Ki sen bacağıma tüy dokunsa
Takarsın kafana bilirim




Bazen müthiş ağlamak istiyorum
Küçücük dünyamda kül oluşum
Özlemim/
Susuzluğum/
Dağ başına kaçışım/
Işığım/
Yıldızları saydığım gecem
Bakma bana öyle
Onbeşinde değilim
Sen ben ve biz
Ikindimavisini bölüştüğümüz toprak




Yüzündeyim işte
Üstüm başım gökyüzü kokusu
O sensiz sokakta
Saat 12:45
Etlerim dökülüyor
Merdiven başındaki bakışına
Ah desen
Tutuşur soluğum

Anlıyor musun