Şarapla yıkanan umutların cemreleri toprağımda
Sevilerin testisinde ellerin, gözlerinde yangınlar
Sevinçler yarım lokma, hangi dal fışkın olur aşka!
Hangi dolunay içindeki, ıslatırken bizi yağmurlar

Diz çökmüşken özleme, o kibrit alevi bakışlarına
Yalnızlık ihtişamlı dava, özlemi besler kucağında
Senli düşüncelerin ötesindeki ülkesin, anlasana
Ellerinin çizgilerinde öpüşlerim, aşk eğer buysa

Hiç sevmedim ihtişamı, delik ceplerimde kayıplar
Yitirilmiş umutların badesiyle avunuyor yudumlar
Sensin sevda sarhoşluğum, hangi renktir yıldızlar
Yokluğun eski bir şarkı, arzuyla dönerken plaklar

Esiyor yel, aşınıyor kaya, parmaklarımda karıncalar
Düşlerimin mevsimleri tükendi, zemherilerde yıllar
Yorgun avuntuyla göçüyor şimdi ülkemden kuşlar
Sislere gömülmüş dağlarımda cılız yankıdır intizar

Tutunsam ben gölgene, o yanık ormanlara götürsene
Umut yine de helal lokma, eskidi düşlerim, yenilesene
Yoksul kentlerde ara beni, kapanmadan yollar, gelsene
Sancılarla örselensin bedenim, ecel gelmeden öpsene

Selahattin Yetgin