5
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
570
Okunma
Az gittik, uz gittik
Acı, hüzün dümdüz gittik
Herşeyin üstesinden gelirken kalbimiz...
Bir tek sevilmemenin altında ezildik !!!
Oysa hayalleri, kimsenin yakasında sallanmayan insanlardık.
Ne acılarımızı sattık üç kuruşluk sahte mutluluklara,
Ne de mutluluk yükü olmak istedi gönüllerde.
Ama ne hikmetse vicdanlara meze olan hayallerimizi, masalardan toparlamaya başladık
Ah be azizim
Nereden nereye gelemeyen hayatlarda
Ömür tükettik
Hep yürek arası yenilen sevdalarda
En çokta aşka yazık ettik...
Ve gün geldi Aşk bile utandı!!!
Aciz kalplerde hayat bulmaya çalıştığı için...
Tuğba Topal
5.0
100% (6)