Şu fani dünyada ben bir ozanım(şairim),
Hayatım boyunca böyle düzenim.
Elimde kalemle alem genenim,
Ademle Havvanın oğlu olaydım.

Ne sabır bilmişim nede selamet,
Kahırlı ömürde varmış keramet.
Ya ben olmak ise başka alamet,
Eyyübün derdiyle oğlu olaydım.

Şairler safhında yerim kalmadı,
Yunus’u aradım tenim yanmadı.
Ağlasam ne çare bir dem olmadı,
Yunus’un aşkıyla oğlu olaydım.

Yâr dedim yarenden oldum divane,
Devranda devrilip kaldım virane.
Ne saray dilerim ne de şahane,
Zaloğlu Rüstemin oğlu olaydım.

Asamı diksemde her yer karanlık,
Şu alem ben olsa etmem çobanlık.
Sürüyü kurtlara teslim hayranlık,
Musanın asası oğlu olaydım.

Göz yaşım boğarken dünyayı sele,
Tufanda koşsam da uzanan ele.
Kapılır giderim uğlayan yele,
Nuhunda tufanı oğlu olaydım.

Bin yirmi dört yıl ömür vad olana,
Aşk olsun dünyada bir gün kalana.
Cehennem görürüm bir tek yalana,
Şid’inde şamili oğlu olaydım.

Şerrimi sırrımı saklayan toprak,
İzinsiz dalında sallanmaz yaprak.
Verirsem arşâ el öyle bir uğrak,
Ümetin güvenir oğlu olaydım.

Herkesi gömerken toprak altına,
Bir İsa çekildi tanrı katına.
İstemem boğsalar ziynet altına,
İsanın yaveri oğlu olaydım.

Bin adak gibi ki kurbanım varken,
Can için can dedim dahası erken.
Ramazan ayını oruç tutarken,
Receple Şabanın oğlu olaydım.

Hâk ile hakımın arası dümdüz,
Yâr benle gecede hemi de gündüz.
Ben evlat olmuşum elimde gürbüz,
Hazreti Ali nin oğlu olaydım.

Elli yıl sonunda yokluğum olsun,
Ruhumda arayıp Yakupu bulsun.
Evlatlar karşımda huzurla dolsun,
Yusufun bir sözü oğlu olaydım.

Gözü kainatı bir an görenler,
Gönlüyle ahreti niçin görmezler?
Gelmez ki bir daha burdan göçenler,
Geçilmez köprünün oğlu olaydım.

Nizam neymiş hele bakın Kur’an’a,
Yeter artık sizde gelin imana.
Uyman yerde gezen köre şeytana,
Hazreti S.A.V’ın oğlu olaydım.

Bu devran böyle gitmez erenler,
Aşk ile dolanıp çevrim dönenler.
Gark olup bendeki nuru görenler,
Bendeki beninde oğlu olaydım..