6
Yorum
23
Beğeni
4,9
Puan
1073
Okunma
Ne mümkün geri dönmek
Zulmet şafağın sancısında
Kan kırmızı akşamlarla başlar gece..
Her gün
Bir yıldız kıvrılıp saplanınca uyuyan parçalara
Sana uyanırım gökyüzünün son ışıklarıyla
Tahayyül eden gözlerinde titrer ince deniz
Esen rüzgarla eğilip toplarım gövdeni ruhuma
Kelebekler ki çılğın
Dudaklarına katre
Kendimizle başlayan bağ
Bu nasıl sevişmek
Karanlığı bile maviye boyar ölüm
Ah özlemim
Varlığınla hep yeniden kurulur
Saçlarıma tutunmuş avuçlarının içine dünya
Çengi bir kıyamet çarptıkça
Taşına
Toprağına
Ağacın dalları gibi uzar kollarım
Dizine dizine
Elimde sazın
Alnımda ter kokusu
Gözlerinde kendimi bulur
Kimse gelmesin kapıma
Yol uçlarına güller büyütüyorum
Yapraklarını sılaya açmış
5.0
93% (14)
4.0
7% (1)