Evet ayrılık
Acıların bütün koşulları hazır bekliyoruz seni
Ölçüsüz yaşamak bize uymadı
Olsun
Olsun
Dönelim yine biz kendimize
Gerçek ve koca bir düşün arasında hayat
Olsun biz yine dönelim gerçeklerimize

Tükettiklerimize bakmamalıyız artık
Türettiğimiz acıların koynunda çifleşen hüzünler, anlık sancılarda kendini çoğaltarak doğuracak...
Bilincinde olmalıyız artık dikenli tellerlerle örülü kalbimiz...

Aykırı yolların, doğru yolcuları olamadık,
Bizim olmayan ormanlarda nefes aradık.
Olsun
Olsun
Dönelim biz yine kendimize
Ve biz bilincindeyiz artık
Kalbimizde tüneyen kuşlar baharları müjdelemeyecek
Mesela güneş sadece takvimden bir yaprak için doğacak
Utancına saklanan öpücükleri, utancıyla saklanan geçmişte kalacak...

Bilmiyorlar
Bilmiyorlar
Biz acı arası umut yedik
Oysa hiç aç değildik
Tüketmekten başka birşey bilmedik
Çarşıdan alır gibiydi, ama hep cepten gitti
Hiç görmedik...
Olsun
Olsun
Biz yine dönelim kendimize
Bu cehennemi biz yaktık kendi ellerimizle
Olsun
Olsun
Yanalım biz
Yakan da zaten bizdik
Ne tuhaf
Ne tuhaf ki
Biz bile bile atladık o uçurumdan
Ölmemiz tesadüf değildi
Ama biz çok zor kabullendik
Hep aynı yerden yaralayan bu aşkta
Hep aynı yerden titredik

Evet ayrılık artık biliyoruz ve
Acıların bütün koşulları hazır bekliyoruz seni

Tuğba Topal