19
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1340
Okunma
ben gittim ellerinden usulca,
bir yel esiyordu sol yanıma
bahardı,bağışlanamazdı suçum.
bir terk ediş bunca acıtırken seni
susmak gerekirdi şimdi, sustum.
ayaklarım kayarken uzak iklimlere
sevdiğim, ah sevdiğim
mecburdum terk etmeye!.
ben düştüm göğsüne bilirim
bir misk-i amber gecesinde,
tutuşurken sevi yürekte
mecburum gitmeye!.
gidiyordun,
adınla başlayan bir hayatı
koparıp alırken göğsümden,
sensizlik denen bir orduyla çarpışıyordum.
her adımda
bir kez daha vururken şahdamarıma,
yürüyüp gitmelerinin
mağlubiyetiyle düşüyordum.
bilirim sevgilim mecbursun!.
bu yüzden mahzun dokunmadım saçlarına,
kavuşmaya kavlimiz olsun umuduyla
susuyorum,
içimde feryatlar kopsada.
verda&şiir’mania
Cevap Yaz