varlıkdışına kaçıranlar arasında
gölde harakiri yapan japon balığı bile
uyandıramıyor beni
alık alık bakıyorum afrika’ya
ki Afrika;inandığım tek yüzyıl
cinayetimin başkenti
rüyalarımdan taşan kanım
berbat ediyor annemin önlük yerine
kullanmam için verdiği babamın derisini
banyolar geçiyor önümden
ben kirli değilim diyorum sadece suya inancım yok desemde
götten yıldızlar düşüyor götten topraklar düşüyor götten devletler düşüyor
damarlarıyla dövüyorlar beni
yüzümü eritiyorlar
beni döküyorlar levhanın üstüne
kullanılmış iğnelerle işliyorlar
toprağın genital bölgesine
tohumumda şal sesi gizli benim
tohumumda tül renginde çekilmiş el freni
tohumumda çikolataya sıvanmış insan kemiği ve hayvan tabancası
kendime geliyorum aynanın gölgesinde
soyunuyor götlek şairler,güvenilmez bir cuma gecesi
ölü şairlerin kemikleriyle saldırıyorlar bana
diyorum ki;olduğunuz yerde kalın siklerinizi kaldırın görelim bakalım
ne kadar taşak varmış siz de
ruhunuzu ne kadar insan rengine boyasınızda
biliyorum tende açılmış yaraya bırakılan
külün cengi gibi dirayet yok sizde
ki külün rengidir cennette yetişen at ağaçlarının rengi
kişneleri toplayan annem derdi ki;
adam olan toynağını geçirir desturuna
acısından pekmez yapar
doğrusun sen,bense dünyaya atılmış güler yüzlü bir kazığım