ey, bünyamin dedikleri belâlı şair
dilini dünyanın dertlerinde yuyarak
kobra yılanlarına yediren kâfir

senin ömrün: savunmasız çaylâk sürüsü
senin ömrün: örselenmiş sevda delisi
senin ömrün: bir bakışın en nankör yüzü

yıldızlara bakmaya doyuverdin de
denizlere bakmaya doyuverdin de
bakmaya doyamadın sevgilinin yüzüne

kanser ve karanfil gibi girdin her yere

Not: Buradaki kâfir; hemen fark edileceği üzere, yaygın anlamıyla "Tanrı’nın varlığını ve birliğini inkâr eden kişi" değildir. Tastamam "mecaz"dır. Türkçe sözlüklerdeki gibi: "(Sevilen) birine takılmak için, sitem, bâzen de şaka yollu kullanılır. ’Seni kâfir seni!’ cümlesinde olduğu gibi."
"Nesin sen söyle can mısın, canan mısın kâfir."-Nedim’in bir dizesi.

Bir not daha: Tanımdaki "sevilen" sözcüğünü paranteze ben aldım. Kendime yönelik bir şiirde, onu kabûllenmem yakışık almazdı.

(*): İnsancıl, Ocak 2018, Sayı 330