29
Yorum
39
Beğeni
5,0
Puan
4267
Okunma

Dost aradım durdum, fani âlemde!
Meğer, dosta ermek ne kadar zormuş!
Çoğu, sildi geçti, tek bir kalemde!
Cahil dosttan kalan, hep ah-u zarmış…
“Konuşma cahille”, çok çabuk küser!
Hiç yoktan bağları, kökünden keser!
Karayel gibidir, pek soğuk eser;
Duydum, cahil dosttan herkes bizarmış…
Oysa arkadaştan, dost önde gelir…
Dostlar, iyi günde, kem günde gelir!
Unutmaz dirinde, ölünde gelir;
Dostun, fazla nefes alması karmış…
Veysel dost aramış, toprağı bulmuş!
Karnın yarmış ondan, gülleri yolmuş…
Yunus, sarıçiçek ile dost olmuş;
Onlar, tevazuyla bu sırra ermiş…
Dostun yüzü güneş olur ışıtır…
Karanlıkta karlı dağlar aşırtır!
Dost olmayan, ağustosta üşütür;
Dostla geçen kışlar, hep ilkbaharmış…
Dost, düşeni seyretmez ki, el verir…
Dostun yoksa orta direk bel verir!
Dostun gücü, deryalardan yol verir;
Dost, ölene kadar, dostuna yarmış…
Antalya-2017/01
Halil Şakir Taşçıoğlu
5.0
100% (35)