arkası his yordamı tutkulu beyaz
genişliğin söze karışıp harfleri uçurduğu
ara bulmacaların dibinde kızgın başını kaşıyan yalnızlık
tabi ki bana ait bir şey değil bu
hepimiz anlamaya çalışıyoruz bu deliliğin başladığı kuyuyu

burada durup kendine hayran olmak istiyorsan
yalanlarla şakalaşan asıl bilgeyi bulman gerek
kötüleme isteğini gülümseme duygusu ile yanağına iten
rastlantılarla
sana değmesini istiyorsan şarkımızı dinle

her gelen derdini anlatmaya hazır
zaten o içini parçalayıp çoktan vazgeçmiş
kısacık zamanın üstünü örtecek yıllar var önümüzde
dal aykırı karar veriyor
toprağa dökülen sıcacık çıkmazlar var içimizde

hani o boşluğun tadıyla söylemiştik ya
çiçekler dağlara doğru daha arzulu
nehirler renk verip sır vermiyordu ya
kapılıp ölüm tadıyla savrulan bir aşkımız vardı
konuşurken kaçırıyordum sevgimizin ip uçlarını gözlerinden.