1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
1283
Okunma
dün üşüdüm anıların suskunluğunda
incinmiş çocukluğum ağladı
sustum içime çektim yalnızlığımın kokusunu
siyah beyaz resimler öldü o anda
bıçak yarası kalem karası bir kaderdi yaşadıklarım
çocuk kalbimde bir avuç misket biriktirdim
birde seni
yüzleştim kendimle
ellerimden kayan ömrüm gibi beni suçladı
suskun çocukluğum
annemin anlattığı kadar masal çizdi
içimdeki çocuk
yara bere içinde
5.0
100% (5)
Cevap Yaz