Binlerce ben var içimde,
Birisi çok dertli.
Gözleri dolu dolu,
Hep karanlık sağı solu!
Mevsim her daim sonbahar
Ve odasında büyük bir boşluk var.
Dalgalar vurur kıyılarına,
Acılar siner yarınlarına...
Binlerce ben var içimde,
Birisi çok hüzünlü.
Ağladı ağlayacak konuşsa,
Dilini yutacak sanki bir sussa!
Kelimeler düğüm düğüm boğazında
Ve üşür durur ruhunun ayazında...
Binlerce ben var içimde,
Birisi çok pişman.
Başını çevirip geriye doğru bakmak
Geri getirecek sanıyor dünü;
Oysa ellerinden kayıp gidiyor bugünü!
Zaman aleyhine şahitlik yapıyor
Ve müebbet bir yalnızlık sarıyor, sarmaliyor...
Binlerce ben var içimde,
Birisi çok yalnız.
Milyonlarca şehir birikmiş yüreğinde
En çok başkenti ıssız!
Sokakları tarumar,
Birinde gasp varsa diğerinde cinayet var.
Binlerce ben var içimde,
Bini de kendi derdinde...