Düşmanın semtinde el cepte gezilmez
Yetime kaş karatıp acı söz söylenmez
Bir gün hınçlanır keser yolunu
Bir pire için yorganı yakınca gör

Sonradan görmelerle düğüne bayrama gidilmez
Cahille sohbet edilmez, bir söz söyler konuşamazsın
Kendini zenginlik havasında görenlerin
Bir lokma ekmeği yenmez sonra laf duyarsın

Kimse sevmez başı havada olanı ol mütevazı
İkiyüzlü, riyakâr olma menfaat için adam satma
Ölüm de olsa onurunu gururunu ayaklar altına aldırma
İnsanlara çok değer verip kendi değerini de düşürme

Hısım akrabanı iyi tanı herkese eşit mesafede ol
Kurunun yanında yaşında yandığını unutma
Kimselere maşa olup köz tutmasına fırsat verme
Kimsen olmasa da yaşanır korkma bu dünyada

Başkalarının sözleriyle hayatına yön verenler çok cevrede
Gerçek sahiplenecekleri elinin tersiyle iterler bir kenara
Kimler gülüyorsa yüze, dost değil menfaattir beklentisi
İçi başka dışı başka fikri başka şeytanidir düşünceleri

Düşkün zannedilen insanların çalınmaz kapısı
Sonradan görmelerin cebi dolsa da sıfırdır karakteri
Gerçek dost gerçek sahiplikten uzak yaşıyor kendileri
En yakınıyla konuşmaya tenezzül etmez, keserler selamı

Ar namus şeref yoksunu, kendilerini dürüstlük timsali sanırlar
Dillerinden düşürmezler iman şeref namus kavramını
Nefsinle barışık ol açta olsan adam gibi adam olarak yaşa
Huzurla bir lokma geçiyorsa boğazından mutlu bir yuvada sın

Gönül kıran olma gönlünü kıranla da dost olma
Bir gün sana döner, sen utanıp sıkılmazsın varsın o utansın
Kısmetinde ne varsa onu yaşarsın yok diye üzülüp tasalanma
Dünya fani her şey gelip geçici, mutluluk sağlık iste Allah tan

Para pul zenginlik bir esintiyle uçup gider ardından baka kalırsın
Karakterin sağlam olsun dik dur boyun eğme muhannete
Satmadıkça iradeni fikrini kişiliğini sen adam gibi adamsın
Vasıf’ım budur benim her dosta kısadan acizane nasihatim.

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
07.12.2017 ÇARŞAMBA