Cahile söz anlatmaya çalışma
Doğruları söylesen de anlamaz
Dilin sürçer yorulur üzülürsün
Cahil söz dinlemez yorma dilini oğul

Şeytan arkadaştır her daim cahile
Doğru yolda, yoldan sapıtır âlimi
Bazen gerçekleri idrak etse de
Cahil, cahillik ettim diyemez oğul

Kendini eleştirecek cesareti yoktur
Cahilin sohbetinde orta yol yoktur
Cahil beyazda kara bir lekedir
Sözünden duruşundan bellidir oğul

Cahilin yaktığı kibrit kül eder bir şehri
Cahille yola çıkan hedefe varamaz
Cahilin ışığında karanlıkta yürünmez
Şafağı bekle aydınlık gör oğul.

Haddini bilmeyen cahilin yanında
Görgüden adaptan bahsedilmez
Kendini bilmez konuşur edepsizce
Hakaret eder yere batarsın oğul

Başkasının omuzuna kendi veballini yükler
Yanlışı doğruyu bilmez düzdür mantığı
Amadır kalbi, fulü görür gözleri
Kapıları kapalıdır dostum diyene oğul

Yedirdiğini her fırsata gündemde tutar
İkramında gırtlaktan lokmamı geçer
Gerçek dostların elinden zehirde içsen
Baldan tatlı gelir insana unutma oğul

Söylediğini bilmez kalbin nerde diye sorulmaz
Hangi dilden konuşur lisanı bilinmez
Sakın cevap verip gölge düşürme adabına
Her kötülüğün başı cahillikten başlar oğul

Vasıf der Ortamı karıştırır seni oltaya yem eder
Hatasını başkasına yüklemekten edep mi eder
Aydınlığı göstersen de o yine karanlığı seçer
Cahilden merhamet lütuf bekleme oğul

VASIF TEMEL ÇOBANOĞLU
11.12.2017 PAZARTESİ