Yine yoğuruluyor karanlık bir gece ruhumda
Uyumaya cesareti olmayan yarasalar gibiyim
Yine damlatıyor gece,zehirini yüreğime
Unutulmuş sevdaların kiri siner duvarlara
Ve ruhumda dolanan bir ızdırabın tuhaf sancısı
Çağırır bedenimi işkence nöbetlerine
Hangi iklimi yaşıyordu ruhum?
Şu tanımadığım mevsimde
Yıldızları avladığım şu gecelerde
Bir eksiklik vardı tebessümlerimde
Kurmayı beklediğim düşlerimdeki gibi bir anlamsızlık
Fikrimin kancasında bir yem gibi duygularım
Sırlarını gizlerken vehimlerim gecenin kucağında
Kuşkularımda alaycı bir gülümseme vardı
Tıpkı düşsüz geçen o gecelerimde
Güneşin usulca sokulup başımı okşaması gibi
Uyusam hangi renge boyanmış düşlere çıkarım karanlıktan
Yine yalnız yelken açar,yalnızlığım düşlere
Yalnız uyurum yine,Düşlerimi dişleyen yatağımda
Kaçıp gitmiş yalnızlığım,
Yalnızlık seferinde son yolculuğuna
Yarına ait tüm avutmacaları ayıklıyor beynimden mantığım
Hayat dünden ibaretti,şimdi ise yarın
Yine bir ben,arkamda bıraktığım dün kadar taze
Yine acı bir tebessüm bana,dünden miras kalan...
TAMER...