o gökyüzündeki özgür dünyayı yaşasan insan
camını tıklatıp konuğun olsa bir güvercin
ne demek kapılara çarpı işareti yapmak
içindeki bütün çarpıları dövsen kül etsen
bütün hep bana, hep ben’ler uçsa
kanatlansa saygı ile
görse nasıl omuz verir birbirine
dağ ile deniz


dışardan püskürtülen
kara dumanlarla
karartılıyor kalbimiz
üfürüp savurmalıyız
ucunu bulmalıyız bu hortumun
başına çalmalıyız
en başı tutanların


ey özgürlük
başın yerde mi senin
dalın gülden mi
bir kelebeğin uçuşu değin heybetin


sorunu yok ellerin birbiriyle
aynıdır insan sıcaklığı
gözyaşı gülüşü sancısı
aynı yere çimerler
aynıdır yolu
izleri


çatıları ayırt etmez güvercinler
konar hepsine
yukardan görürler sizi
el ele tutuşmuş iki çocuğu
sarılıp öpüşen gençleri
birbirine iş gösteren, konuk olan kadınları
aynı duaya amin diyen
yürekleri..


26. 11. 2017 / Nazik Gülünay