Bu şiirin anası babası yok
Tam bir piç
Utanma sözcüğünün üstünü çiziyorum
Zaten çoğunuzda yok
Hayat dersek malum
Çocuğunu beceren adamlar yaşıyor aramızda
Allah korkusu taşımadığımı düşünün siz
Bir şair konusunca
Su gibi duru olmalı söyledikleri

Bu dünyada herkes kendisinin orospusu ve kendi pezevengi
Bizi değiştiren ne bilim ne bu çağın muhteşemliği
Bizi değiştiren tek şey paranın rengi
Bir şair konuşunca
Rüzgar gibi esmeli

Bir kelebeğin kanadının kırılışına
Bir çiçeğin susuz kalışına
Neden ağlayayım
Kadın memelerinden kan akarken
Çocukların kesilen kafaları havada uçuşurken
İçtiğim zıkkım az bile
Kafamı bulandırıyorum sadece
Hiç sarhoş karşılaşmadım kalbimle
Bir şair konuşunca
Ay gibi aydınlatmalı karanlığı

Hepimiz karşımızdakinin yüzüne bakarak konuşuyoruz
En kötümüz bile insanların kötülüğünden yakınıyor
Cehennemi lanetleyenlere söylüyorum
Şeytan içimizde
İçimizde ateş
Yalanı icat ettiğimiz gün öldürdük meleklerimizi
O günden beri anasız babasız
Tam bir piç olduk
Bir bakın kendi yüzünüze
Oysa ne kadar da insana benzer yanlarımız var
Bir şair konuşunca
Gerçeği beceren yalanı becermeli
Simdi siz bana “ Iyi insanlar da var ama! “ demeye yeltenmeyin
O masalı da kötüler yarattı
Iyi insan yoktur dostum
Kötülüğünün cezasından korkan insan vardır
Bir şair konusunca
Taşlanmaktan korkmamalı