13
Yorum
50
Beğeni
0,0
Puan
2274
Okunma
ne sana gelişimi duyabildin
ne de sokak başlarını mesken tutan cılız lambalardaki titreyişimi
şah damarının hangi gölgesinde kaybettim kendimi
inan, bilmiyorum
yıldızlar dahi ismini haykırırken
maviliğin derinliğine kanat çırpmaktan vazgeçti serçeler
ve bir zamanlar
sarıp sarmaladığın gözyaşlarımın sebebini unuttum
ezele, vebal oldu anılarım
yakışıksız hasretimle
ölüm kokan gözlerinin derinindeyim
hele bir de yüreğime mürekkep olan bakışların yok mu
sanki, hiç güneş görmemiş bir karanlığa mahkum gibiyim
kanatları sarhoşluğumla kırılmış anka misali
lütfen
kederimin narasını dizginleyecek bir şiir bul bana
her ne kadar tozunu silkelemeye kalksam da
tereddüt etmeden süzülüyor sensizliğim avuçlarımdan
ve yine susuyorum telafisi olmayan hüzünlere
emel güneysu
Cevap Yaz
