bilmemek ihtimalleri doğurur
ihtimaller umudu
umut,
hataların en güzel oyunu





bütün renklerin gölgesi gridir hep
senin bıraktığın gölge..göle düşen siyah





bakma bana
renksizim





kara kaplı şiir defterin çok kıymetliydi benim için
o kadar değerliydi ki
himin dibine saklamışım
hani öyle bir yere saklamışım ki zaman sonra kendim de bulamadım





anlayacağın
el yazması nadide bir eser gibi gördüğüm hatıranı..kaybettim
püfffff





bana kendini
peşinden yeşili
ardından siyahı
ardının ardısından yazmak zorunda hissettirdiğin şu şiir alışkanlığını sevdiren
sensin
ve sen sindin diye karanlığına
bütün renklerin gölgesini..içine çektin





yalan yok
tuttum yasını
boylu boyunca uzayan ayrılığın yollarında yürüdüm durum
üşüdüm durdum
dondum durdum
dur durak bilmeden durduğum yerde
yandım,,
dedim..
dedim dedim de kaç duvar değiştim bi bilsen
tam üç şehir
on iki duvar eder..hesap et
-sen kaç yazar
matematiği aritmetikten ayırıp
ardışık yalnızlıkları gdo lu umutlarla büyüten kim
sen mi
ben mi
kimyası mutasyona uğramış aşklar delip geçerken kalbi
bir zakkumun kökünden zambak biter mi


bitmez tabi


hasretinden prangalar olsaydı
inan bana müzelik olurdu
gerçi onu da kaybederdim ya..neyse


uzun lafı kısaltalım burada


yarım bırakılmış çay gibiyim
üzerimde parmak
ve payınca dudak izin varken genzi yakan
ne kahvenin tadı oldu bardakta
ne şarabın
ne de şerbetin..dudak kenarında





bak,
bir gecenin daha arifesindeyiz şimdi
bakışların pencere
yollar gözün olsun


kavuşmak mı


:)