2
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
362
Okunma
kıskançlık krizine girmiştim
ve nasıl baş edeceğimi bilemiyordum kalbimle
hastayı kaybediyoruz dedi dış sesim
bari hasta demesen dedi iç sesim
ellerin sedyesinde acile kaldırılmıştım
eller işte
avuç içi kadar mutluluk yeter" modundaydım
hiç olmazsa son kez ışığı göreyim istedim baktığım gözlerde
ellerden hayır yok madem
nerdeee...
neyse ki sağ çıkabildim sol anahtarıyla kapıdan
çünkü müzik ruhun gıdasıydı o zamanlar
ve can dediğin boğazdan giren gemilerdi
teoman yani..
.........
aşkın tadına varınca iflah olamıyorsun bir türlü
pasta gibi düşün
tatlı krizine girmiştim bir gün
ve pastayı kaybediyoruz dedi dış sesim
...
Şiirin sahibi
Cevap Yaz