ellerindeki ipe uçurtma olmak gibiydi
gök mavi
rüzgar müsaitti





ve aşk
ipine ilmek atıp
bağlıyordu kendine





iki ölümlünün ölümsüz sevdasıydı yaşanan
mavi, sonsuz
aşk..sensiz
olamazdı





işin tuhafı
neydi biliyor musun





işin tuhafı
tuhaf olan o işi unutmam şimdi


bırak şimdiiiii :)


offf
çok canım sıkılıyor bu ara
kendimi alıp su kenarına götüresim var
güneşin ısıttığı bir taşın gölgeli tarafına uzanıp
dişlerimin arasına aldığım otu evirip çeviriken suyu çıkana dek
yere düşen elmaya üşüşen kuşları izleyip
ve dalına bakıp peşinden
bir zamanlar nasıl da kırmızıydı gibi ulvi düşüncelere dalasım var





yağmur yağsın istiyorum
toprak koksun
kül üstüne
kül düşsün
ki insan ağaç gibidir
her halkası tarihi
arşivi
yok
bilmem nesi


tanrım


bana pasta sunma bir daha
krem şantinin üstüne acılı sos ekleyen şeytanından şikayetçi olsam ne değişecek
kesin uymasaydın diyeceksin biliyorum
ve sevgili kulun olamadığım için de üzgün olmak ile
olmamak arasında olmak da istemiyorum desem
yeni bir alem açar mısın öteki denilen muammanda
kuluna özel
gölgesine müstesna





ya da küssem

oynamasam hiçbir oyun sahanda..