3
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1245
Okunma
Topraktan çıkan ekin, önce yerde sürünür.
Daha sonra boy verir, halı gibi görünür.
Derken başaklar açar, taneler sıralanır.
Zamanı gelir patlar, başaklar aralanır.
Her tane bir candır, her tane bir hayattır.
Her bir tohum aslında Allah’ı hatırlatır.
Kuru sandığın ağaç, baharda yeşillenir.
Rengarenk çiçek açar, neşelenir, şenlenir.
Derken meyveye döner, canlılara rızk olur.
Herkes nasibin alır, her şey yerini bulur.
Mütemadiyen döner bu İlahi tecelli.
Yaratanın elinde mahlukatın eceli.
Arı kovandan çıkar; çiçek, çiçek dolaşır.
Çiçek özüne inip, peteklere bal taşır.
Hiçbir zaman yorulmaz, asla şikayet etmez.
Bağlıdır yuvasına, başka kovana gitmez.
Arının bu haline bakıp, ibret almalı.
Ömür geçip gitmeden, tefekküre dalmalı.
Sabri Koca
5.0
100% (4)
Cevap Yaz