Geçmişte hiç kendini, böyle aratmamıştı!
Kesintiler olsa da, gelirdi cumhuriyet!
İnsanlık bundan güzel rejim üretmemişti;
Reklam aralarında belirdi cumhuriyet!


Aç tavuk çıkaramaz, ambarı emelinden!
Hain terk etmez yurdu, yıkmadan temelinden!
Armağan bize Türk’ün, Mustafa Kemal’inden;
Hürriyeti pek âlâ, bilirdi cumhuriyet...


Oysa biz bu uğurda, tüm ecdadı yitirdik!
Al bayrağı boyadık, lakin kanı bitirdik!
Yıllarca kansızları başımıza getirdik;
Hıyanetler gördükçe, delirdi cumhuriyet…


Sevmiyorsan ülkemi, kirletme, hemen terk et!
Sanma, senden sonrası, tufan ya da felaket!
Hiç kimse vazgeçilmez değil bunları fark et!
Hainlerden hep bizar, olurdu cumhuriyet...


Az kadri bilinseydi, sevinirdi tüm halkım!
Herkese denk düşerdi, bağda varsa tek salkım!
Her rahmetin sonrası, mavi göklerde alkım!
Daima özgürlüğü, solurdu cumhuriyet...
Herkes seni sevseydi, n’olurdu CUMHURİYET?

Antalya-2015/10

Halil Şakir Taşçıoğlu