Kelebek uçar da, dalar göklere,
Yemyeşil kırlar bak, çiçek papatya,
Dolaşır bir yurdu, tepe ve dere,
Hayat çok kısadır, ölür haftaya.

Bir uğur böceği, kırmızı siyah,
Ne güzel kanatlı, noktalı mini,
Uğur var şimdiden, ellerin felah,
Sever insan hoşça, doğa sesini.

Hele serçe cıvıl, ufacık nazik,
Pır pır eder pır pır, göğe süzülür,
Bilmez kimse canı, kıyar bak yazık,
İnsanoğlu buna hepten üzülür.

Kaplumbağa dede, ağırdan yavaş,
Sırtındadır evi, yaş otuz elli,
Kimin umrundaki, yapmaz telaş,
Geviş getirir o, keyifli belli.

Kedi deyip geçme, ruh hali başka,
Bipolar bozukluk, denge ortada,
Sabahleyin başka, gelir hem aşka,
Sırnaşır ister ki, mama tabakta.

Gerçek dost mu, o da köpek bildiğim,
Neşesi bellidir, kuyruk sevimli,
Dere tepe koşar, yüksek ve eğim,
Cana yakın sahibine meyilli.

Karınca çalışır, işi gücü iş,
Çekirdek kabuğu, çer çöp hazırlık,
Vızır vızır emek, önümüz de kış,
Çalışmakla olur, helalden rızık.

Ağustos böceği, kemancı cır cır,
Dallarda sırt ense, hayat ne güzel,
Bakma karıncaya, o hep çalışır,
Tembel böcek tembel, gelir bak ecel.

Arı, çiçek gülü, çamda da usta,
Polenle bal, sütü, işler fabrika,
Sofraya bereket, ballanır tasta,
Petek ayrı hüner, deha harika.

Tabiat, insana, el pençe divan,
Olmaz çatlak sızı, her şey bir ölçü,
Hesap milimetrik, yer döner her an,
Hizmette her canlı, yok geçi gücü.

İrfan Yıldırım Çevik