Hangi dilde kabul olacağını bilmeden,
yakarışlarım oldu
Birgün yeniden dönersin diye
Kusurdu belki de yüzüne dokunmak
Ellerini o eşsiz güzellikte yaratan Tanrıya göre


Uzun bir yolculuktu bu
Oysa ben ruhumu taşıyabilmek için istemiştim
Affet beni
Kaderim düzeltilemeyecek kadar yargılandı
Kainatı tutuşturmadan yaktı cehennem ellerimi
Ne zaman oturtsam Tanrı’yı karşıma,
Tövbe mi hiçbir zaman geri almadı

Acılarıma sarılmam ,
daha çok sarılmam
Bir daha korkularımla hiç yüzleşemeyecek olmamdandı
Belki de bildiklerimi hiç bilmemiş gibi yapmamdan

Hisler
Sadece saklanmak için var olmazlar lilyâ

Yanılsamalar
Insanı ağlamak kadar acıtıyor
Cemre düşmüyor kalplere
Ve suretler bu yüzden hiç ısınmıyor
Tütsülenmiş bahçelerde açmıyor gölgenin çiçekleri


Aşk ,
Hayati belirtilerin azlığı demekmiş lilyâ

Neredesin  ?
Yolunu kaybetmiş bir çocuk misali
Senin bıraktığın yerde ,
Ömür yıllarını hep uzaklara düşürüyor