Öyle ya hannelessi
senden yedi fersah uzakta olabilirim
Evvel zamanın paragraf başlarında yeni bir masala başlayabilir,
Bilmem kaç yüzyıllık bir yalnızlığı takıp koluma ,
iki ayrı coğrafyada ,
sessizliği kelimelerle birbirine sürgün edebilirim
kimbilir belki de yıldızları koparıp gökyüzünden saçlarına takabilirim
yokluğunu bedenime katıp ,
kimliksiz bir bedevi gibi dolaşabilirim

içimde kızıl bir volkan olabilir ,
küllerini güneşe teslim eden

yağmurlar yağabilir kurak topraklarıma
gök gürültüsüyle yeniden çılgın ve yersiz sevinçler düşürebilirim avuçlarına

sevapları / günahları yanyana getirip araf’a asabilirim kendimi

Gri bulutlar kadar gri ve değişmeyen bir kaderle
ve bitip tükenmeyen bir sanrıyla adını gök kubbenin en yüksek yerine yazabilirim


Canımın hükmü yok ,
Canıma işlediğim canın olmayınca
Belki artık sonbaharında vefası  eklenmiyordur geçip giden zamana


Veda tozu ellerime deyince
Kırmızının zulmü başlıyor hannelessi
Ve zulamda ağır yarası sevmelerin

Bir mum yakıp ruhumu azad ediyorum
Ve dudaklarımın ucuna mezat bir ölüm yerleştiriyorum
topla ellerimi hannelessi evvel zaman oyunlarından
üfle yaktığım mumu
vedamın rengini belirle

Duyuyor musun
Hannelessi
ölümümden sen sorumlusun


22 ekim 2017