//Mistik bir çağdan geliyorum
Dilimde aksanı bozuk bir lisan
ve alfabesi yitik bir sessizlik
oysa bütün dillerde aynı okunuyor kimsesizlik...





I.



Kimbilir kaç gece bir mümin safında ömrümün hesabını vereceğim anerqa !


Ruhum üşüyordu
ve tanrı çıplak ayaklarıyla basıyordu canıma
Evvel zaman hikayelerine bombalar yağıyordu
kırağı düşerken sabahlarıma

ruhumda geçmişin ağır yaralı ağıtı
tabutlara siyah giydiriyordu
kimsesiz yalnızlığıma çiçekler takarak
Ellerin
bedenimi sayısız ölüye bölüyordu


Beyin ölümü gerçekleşmiş bir hayatta
ölümcül varlıklara ruhumu satarak
ve sol yanıma ağır yaralı bir aşk bırakarak
cebimdeki gülleri toprağa savuruyorum
çünkü
imlasız ve mağrur bir yenilgi
ve tarihe düşülmüş en yakıcı acıydı
ruhuma üflediğin cinnet !




II.


Ölüm ömrümün mutlak ayaklanmasıdır
ve ardında kalemi kırılmış hükümsüz bir aşk  bırakır


şimdi
kaç şiddetinde bir acı dindirecek sızılarımı ,
Kaburgama batan vicdanımı hangi sevap kurtaracak anerqa ?

Hadi son birkez gözlerini tut yoluma
Gözlerin ,
Işık olsun sonsuz karanlığıma

Ve alnım rahmet ülkesinde
secde ye dursun
bir varmış
bir yokmuş varlığına




evvelzamanhikayeleri
3mart2018