Bundan daha vahim, bir durum var mı?
Bire yüz katladı, delimiz bizim?
Sormadılar; çatal kazık sığar mı?
İki büklüm oldu, belimiz bizim.

Ferman padişahın, dağlar beyiydik
Sözünün eriydik, geçkin dayıydık
Soğan ekmek yerken, daha iyiydik
Zehir zıkkım oldu, balımız bizim.

Adam sandık güya, bak neler etti
Ne var ne yok sattı; eridi, bitti
Kan ter emeğimiz, zay oldu gitti
Haraç mezat oldu, malımız bizim.

Başımıza tavuk gibi tünedi
Olan olmayanı, bizde denedi
El pençe divanla, verdik senedi
Kırılsaydı keşke, kolumuz bizim.

Ne yapıp ettiysek, yüzler gülmedi
Doluyu boşalttık, geri almadı
Komşular sırt döndü, dost da kalmadı
Her yönden kesildi, yolumuz bizim.

Bahçeli ev tuttuk, çatısı göçtü
Dava adlı kızım, yolunu seçti
Bir gece ansızın, kocaya kaçtı
Düşmana yol oldu, çulumuz bizim.

Yine de umutlar, taşsın yarına
Eden bulsun derim, yansın narına
Hacizler uğrasın, bütün varına
Allaha ayandır, halimiz bizim.

Necati derdine, gark oldu yine
Köroğlu teslimdir, Bolu Beyi’ne
Asla diyemem ki, senin neyine
Zülfi yâre vurur, telimiz bizim.

Necati OCAKCI
22.10.2017
ANTALYA