Geleceğim demiştin, yoksa engel mi çıktı?
Daha kendin gelmeden, buram -buram koktun sen
Bir şeye mi gamlandın, kimler canını sıktı?
Ufak tefek şeyleri kafana mı taktın sen?

Doğduğumdan beridir feleğin çarkındayım
Anlamadım zannetme çok şeyin farkındayım
Önce Allah sonra ben, her zaman arkandayım
Ağrımayan başını belâya mı soktun sen?

Olan geçmişte kaldı giden geri gelmiyor
Dudaklar büzülmüşse asık yüzler gülmüyor
Gönül yarış pistinde, elden geri kalmıyor
Gününü gün etmekten, bu kadar mı bıktın sen?

Çile üstüne çile, dertler kat kat dizildi
Ne bileyim belki de, yazı böyle yazıldı
Konu komşu mahalle, uzak yakın üzüldü
Başkasını bırak da, kendini de yaktın sen.

Çok konuşan yanılır, diline dolaştırma
Hiç yok yerden çamuru eline bulaştırma
İnadım inat deyip, herkesi eleştirme
Sevdalık sınav olsa, inan olsun çaktın sen.

Soruyorum ben sana, aklın fikrin nerdeydi?
Bir gözün yükseklerde, diğeri de yerdeydi
Hani bütün sermayen akıttığın terdeydi?
Birkaç ihtimal vardı, onları da yıktın sen.

Kin nefret hasetlik yok, sevgiyi kutsal gördüm
Nerde kötülük varsa önüne setler gerdim
Bin bir hayal umutla, yuvayı çoktan kurdum
Sılayı terk ederek, gurbet ele aktın sen.

Neyzemî buna rağmen çok bekledi bilesin
İstedim randevuya benden önce gelesin
Gönlümü hoşça tutup beni mutlu kılasın
Altımda sular çıktı, orada da yoktun sen.

Necati OCAKCI (Aşık NEYZEMÎ)

TEŞEKKÜRLER

Belki gelirsin diye yıllar yılı bekledim
Hep seni düşünerek derdime dert ekledim
Bahçemdeki gülleri sen diyerek kokladım
Yabancı biri gibi, umursamaz baktın sen.
_____ Şükrü Atay (Türkmenoğlu)