Yine aklımdasın.
Karşımda tüm asilliğiyle duran deniz,
Bana seni hatırlatmak için uğraşıyor gibi.
Sertçe kıyıya vuran dalgalar,
Sana olan aşkımın mı,
Yoksa nefretimin mi resmini çiziyor bilmiyorum.
Masmavi derya çok şey anlatıyor.
Kendisinin aşk ateşini söndürecek tek güç olduğunu fısıldıyor.

Gözlerimi kapatıp dalga seslerini dinlerken,
Bitap düşmüş yüreğim huzur buluyor.
Senle aradığım ama bulamadığım saadeti,
Deniz kenarındaki bir bankta oturarak buluyorum.

Arayıp bulamadığım huzur belki de bu banktı.
Senle oturup omzuna başımı koyarak en mutlu insan olabilirdim.
Ya da beraber güneşin doğuşunu izlerken,
Tutardın elimi, beraber şükür yağdırırdık.
Güneşin batışını beklerken üşürsem,
Bana verdiğin hırkanla kalbimi de ısıtırdım.
Hiç bir parfüme değişmeyeceğim o kokun,
Üzerime sinerdi.

Bana bu hayatta en çok ne isterdin demiştin tanıştığımız ilk gün de.
Sana cevap verememiştim.
Biraz önce yazdıklarım,
Sanırım vermek istediğim cevaptı.

Al cevabını ve git kalbimden.
Git ki yeniden aşık olmadan sana,
Adını ilk yenilgim olarak kazıyayım yıllarıma.