Aslında şiirler bir mektupdur
Gidenin ardı sıra yazılan
Yada hiç gelmeyene
Lugatta redif kafiye topluluğu olsada
Şairin yegane temennisi
Dudaklarını dudaklarına
Kavuşturamadığı için sevgilinin
Bari onları değdirip teselli bulmasıdır
Türlü benzetmeler
Mecazlar okuyana
Vaybe olayı nerden bağlamış
Dedirten mısralar,
aslında Şairin gerçeğidir
Zaten gerçeği olmasa idi
Kusursuz olmazdı
Piyasa da çok şair var
Velevki güzel kız görmeye gelmesin
Şöyle çapkın takılanlanlar
İki dakika da
Süreyyanın tüm şiirleri zapt eder
Üstünü nazım la, yaşar la tamamlar
Oda olmadı sosyal alemde
Dillere düşen şemsin aşkından
Mevlanadan kırpar ekler
Söylenir söylenir de
Şiire gücü yetmez
Yani o derinliğinde yatan
Amaca gayesine
Ne kadar çalıntı
Ne kadar bulanık
Ne kadar boğunuk olsa da
Şiir sevgiliye gönderilen bir haberdir
Bu haberleri yollama derdin den
Bir çok o zanımız
En sevdiğimiz türküleri
Dillerimize dolandırmadı mı
Ben kaç şiir yazdım
Acaba değiyormudur dudaklarına
Tüm şiirleri ezberlediğimi
Kulağına fısıldayarak okumayı beklediğimi
Geceyi gündüze bulandırmadan
Odanın tavanını gözlerine boyamadan
Şiirler yazdığımı
Sadece gerçeğimi
Çok özlediğimi
Lafı uzatmadan
Kaleme döktüğümü
Okuyor mu okumuyor mu
Bilmeden
Ben çok şiir yazıyorum
Siz şiir deyin ama ben
Umut diyeceğim mektup diyeceğim
Halimi sevgili ye arz ediyorum diyeceğim
Haber veriyorum sadece
Ama siz şiir diyin gene