Her sabah Başka bir yalnızlığa uyanıyorum. Yabancı insanlar bitiyor duvar diplerinden. Kardelen renginde alıp göğsüme koyuyorum. Sonrası acı hikayeler birikiyor yüzümde. Dağınık hayatlar, Sancılı insanlar birikiyor. Ellerinde oksijen kutuları Aşkı yazıyorlar incinmiş öykülerin altına. İçinde duygudan yoksun mısralar. Kimsenin sesi çıkmıyor. Yağmurun uğultusunda kaybolup gidiyor su taneleri. Hele bir’de dökülmüşse bir mürekkep kutusu yalnızlık bir kadının göbeğine, Vurun kahpeye gidin diyorlar..."
Özge Özgen
Paylaş:
7 Beğeni
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Cevap Yaz
