5
Yorum
11
Beğeni
5,0
Puan
1445
Okunma
Senin Annen bir cezveydi
ve sen bir tutam karanfil
hangi harfle yazsam adını orda olmazdın
sen bir tutam güneştin, ben kendi gölgesini yiyen meccusi
En son ah ile vahın krokisinde bir güz - eylül
toprak yiyen medusa
kendini aynada öldüren kirpiklerinle oynayan su
sen bir türbeydin, ben ruhuna üflenen ateş
İşte kayıt dışı bir kederin bir şiirle asılması
gecenin en tenha yerine
gölgesini yiyen o sesiz zamanın
her hangi bir yerinde ıssız
ve yağmura kurban edilen kardelenlerin
hüznüydü senin annen
Hepimiz hoyratlığın bir yerinde
kendi gölgesini yiyen cehennem dönencesiyken
her nedense aklıma düşen yüzündeki beyazlık
ve en çok yalanlarını sevdiğim günlerde
herkesin annesi senin masumiyetindi
Ve
şımaran bir heykelim şimdi ben
senin ağzının kıyısında su içen
zaman eskitirken her annenin çocukluğunu
orda mısın...
CC_
Aacehen
5.0
100% (10)