6
Yorum
23
Beğeni
4,9
Puan
2325
Okunma
Ümmüzer
kırıldığım yerin inkarını devirdiğinde yüzüm
yüzüm yüzünden eskiyordu
bin fersah hıncıyla bağladığım dilimin köleleri
vuruluyor birer birer
ah yüzünden doğrulduğum ay suyu
ümmüzer
inciniyor hitabemin irkilen harfleri
sana uzak bir diyarın soluğuna bağlanmış harflerimi yitirdim
nicedir öyküye sırt düşmüşüz
unuttuğun hikayenin sırdaşına
dengesiz hitabında
kayboldu buhran
devrildi makam
fikrimin telaşından ötre
rüzgar giyindi gecenin elleri
ve soyundu hıncımın yüzü
nuruna düşende
ey ümmüzer beni bağla
bağla ki
bir teberru akşamına
yıldız doldursun
kirpiklerin
baktığında yerin göğün
ihsanına
ey ümmüzer kırılgan yanımın kırk ikindi nushası
yolumun ayrılan goncası
şimo
sinan şeker
5.0
95% (18)
4.0
5% (1)
Cevap Yaz