11. YANINA GELİYORUM

pek çok üşüyen yalnızlığından tanıdım seni
içindeki tek kelebek de kanatsızdı üstelik
günlerin acısıyla çırpınıyordun

suskunluğunun gelişkin ve kuşkucu gölgesinden
alevi küskün bir şiir feneriydi elinde
durmaksızın uzaklara bakınıyordun

söyler misin, neden kötücül dünya
neden hep korunmasızların üstüne yürüyor
kabardıkça kabaran bu kötümserlik

yanına geliyorum: kucaklamaya solgunluğunu
sağaltmaya: yaralarından yayılan öfkeyi

yanına, ruhuna, aşkınlığına geliyorum
güller, gövde gövdeye dalgalanırlar belki

12. DÖNÜŞÜMLER

şu senin gizemli gelişin var ya
hayatımı baştan sona değiştiriyor

şu senin alıngan gülüşün var ya
beni sonsuzluğa bitiştiriyor

şu senin ezgilenmiş bakışın var ya
aklımı çiçeklerle yatıştırıyor

şu senin ansızın gidişin var ya
kalbimi acı sularla karıştırıyor

13. GÖVDENLE SENİN

yaşamayı sevmekle eşdeğerlikte
sevdim gövdeni
inan sevgili

gövdenle gittim
acının en ucuna
yiğit ve sâkin

haksızlıklarla dövüşürken gördüm
övdüm gövdeni

sevincin ortasına da ben
gövdenle geldim

gövdendendir
bu onca hassâsiyet
damarlarımda

gövdende nisan
yağmurları yağarken
uçuyorum ben

gövden ki: tâzecik süt sesidir

gövdende: akla ziyan
yığınaklar dizi dizi

gövdenle bildim
ağırlığını kozmosun
o boşluktaki

14. O KAPI

o kapıdan üstüme salınan ne hatırâlar gördüm
o kapının tokmağına sindirilmiş serüvenlerin
üstündeki yeşillikte sınanmış yığınla ömür

o kapıda, kaç insanın kaderi yazılı kimbilir
o kapıda, kaç sevdanın tohumu gizli
o kapıdan, kaç acıya kaç hüzünkâr girmiştir

o kapı, sonsuz ezilmişliğin târihçesidir

15. OTAĞ

dizi dizi saksılar, kapı önünde
kimbilir kimlerin elinin değdiği
kimbilir kimlerin yüreğinin eridiği

baktıkça yandığım bir de pencere
kimbilir kimlerin neşelendiği
kimbilir kimlerin hüzünlendiği

burası bir otağdır: sevdaların çimlendiği