yıldızlara yürüyoruz yıldızlara
aşımız ekmeğimiz suyumuzla
yaramızı gökyüzüne bastırarak
çiçekler derleyerek gecenin koynunda
yengiyi ve yenilgiyi sesimizle sınayarak
yıldızlara yürüyoruz yıldızlara
bir acıyı, bir inancı, bir umudu sormaya

yıldızlara yürüyoruz yıldızlara
nehirlerden erken davranıyoruz
onlardan hem hırçın hem de görkemli
akıyoruz aşk’a ve çılgınlıklara
ateşlerden geçiyoruz
gece iğfal edilen tiner çocuklarından
metan gazı patlamalı katliamlardan
bine bölsek kendimizi, ne çâre
döne döne geçiyoruz
hümanizma cilâlı vicdansızlığın
yüreklerde açtığı çukurlardan

yıldızlara yürüyoruz yıldızlara
burnumuzun dibinde gezerken ölüm
karanfil veriyoruz arkadaşlara
karanfil alıyoruz arkadaşlardan
olmadık bir zamanda şenleniyoruz
yarınlara türküler devrediyoruz

ey, gönül verdiğimiz
ömür verdiğimiz, ey
ey, yıldızlar yıldızlar
size güveniyoruz

(*): Berfin Bahar, Haziran 2005, Sayı 88