kurmaca dünya
oyuncak kurmaca
çamurlu ırmak
alnının derin çizgilerinde
uyuyan bir kent
tütün zifiri sinmiş geceye

keşiş odalarında delik deşik bellek
içindeki uykuları uyandır
yağmurlu kırlangıçların çığlığıyla şafak sökecek
bahar güneşi tomurcuklandıracak çiçeklerimizi
şehirde nicedir sürüp giden gürültü
yel geçer sevda geçer anılar kül
yastığımın altında badem çiçekli ilk ayrılık mektupları

küllerin içinde kırmızı bir közsün
üşümüş ellerin soğuk yağmurlar sonrası
masal devlerine benzettiğim ah şu çocukluğum
tozlu yolların kıyısında kurulmuş şair kahveleri uğramayı unuttuğum

küllerin içinde öfkeli kalın seslerle büyüyor acı
genç gönüllü olgun bir adamı seviyorduk
yağmur mazgallarına attığımız o çekingen sevileri
kavgasıyla yaşanmış gerçekliğiyle yenilgisiyle acısıyla

kurmaca dünya
kurmaca oyuncaklar
esvap değiştiriyor durmadan lodosla yıkanan kıyılar
herkes kendi romanının kahramanı

merdiven başında gülümsüyor şairin portresi
tütün zifiri sinmiş alacakaranlığa
yalıtılmış yalnız bir odadır yaşam

pas renkli şiirler getiriyorum dudağının arasına
bir yangın daha
bırakıp gittin elimde aşk denilen kurmaca oyuncağı
yastığımın altında badem çiçekli ilk ayrılık mektupları

Ömriye KARATAŞ
17.09.2017