cılız bir kuş kalbi ürkekliğinde
atar da durur her anım
tüm zalimlik ve şeytanlıkların karşısında da
çok cılız ve naçar kalıveriyor şu yoksul yüreğim

insani çırpınışları içinde hepten de isyankar
elim de hiç böğrümden ayrılamıyor
alçak ve sınır tanımayan caniliklerin karşısında
durmadan da sırtımızdan da kahpece vurularak
seriliyoruz kara topraklara
oyunbozan ıstıraplarım içimin içine sığmıyor
yuh olsun eli kanlı tüm iblislere

bir ana bir çocuk ve beli bükük bir nine
eli kolu bağlı ve boynu bükük bir baba
nasıl durur bu kancıklıkta delikli demirlerin karşısında
ortalık cehennem gibi
ateş deryası gibi cayır cayır yanarken
her yer et kokuyor
durmadan oluk oluk aktıkça kanlar
bir anlık nefes almaya bile vakit bırakılmıyor
insan müsveddesi denilen dev güruhlar
keyiflerinden halimize kıs kıs gülüp de oynuyor

nerede kaldı Hz. Ömer’in onca adaleti
nerede Resulün gayri Müslimlere hoş görüsü ile şefkati
nerede Osmanlının o müşfik ve koruyucu kolları
meğerse ne alçaklar doğurmuş insanlığımız biz bilmeden
o canilerin nasiplerinde illa ki
ebediyete dek yanıp kavrulmak varsa ki
onlar için her an da hazırdır cehennem

İlahi adalet tecelli ediyor edecekte
özleriyle hazırlıyorlar kıyametlerin’i
çekişte de dururlar o melunlar üstlerine
kimin ah-ı kalmış ki kimde
Rab yerle yeksan ettikçe edecek şehirlerini…



(12.09.2017) AZAP…