aşktan başı dönen doğumlar değdi suya
rengi gökyüzü havadisler
en son rüyanın teninde
zeytinin sesi
kanatlandı yalnızlık
özlerine ıpıslak







adın
Mayıs gözlerinle bakarken
mavisi bozulmamış ceketi ilikler rüzgar
gece ki uzun soluklu köy kapısında
ellerim kelepçeli
sevgi bir parantez içinde
göz ucuma aşılı.
düşlerimin tuvalinde ressam
kalbimin beşiğinde fidan
uyuturum
gelecek
ağaçlar
boyu






inandım
defterin yazgısında sürekli
avuçlarımda olduğuna
gülüşlerin kır kokusu zaman zaman
şırıl şırıl akan suda yaşam
koparamadığım takvim
misafir değil
gömülen
yokluğuma







karışık olduğuna bakma bahçemin
memleketim gibisin
boşluklarımda özlem ateşi
dokun
kalemin akıttığı mürekkep
aynı titizlikte
ta sana kadar
düşürme
omuzlarını





memleketim gibisin
kuşların sesini göğsündeki
beyazda dinlerim
sevilesi aydınlık olur sultan
ta bana kadar




beklerim
son sevda ve
çocuklarını.