2
Yorum
24
Beğeni
0,0
Puan
1470
Okunma
sırtımda bir ürperti
hayat yoluna döşediğim taşlar yerinden oynuyor
korkuyorum..
yalnızlık saçlarımı okşuyor yavaşça
kirpiğimde unutulan bir kaç damla yaş
gözlerim hala geçmişin bir kaç anısına takılı
elimden çekiştirdikçe tökezliyorum
başım zonkluyor sessizlikten.
aslında hayatla saklambaç oynamaya alışkınım
hep ben yumarım gözlerimi
o kaçıp gider avuçlarımdan
kıskıvrak yakalama umudum
hala saklı yüreğimin bir köşesinde
belki de o yüzden yaşıyorum..
şimdi yine kovalayan benim
her zamanki yüzsüzlükle
ama yüreğimi kaybetmiş olmalıyım bir yerlerde
ki bu kadar üşüyorum içine düştüğüm yangınlarda.
biliyorum
değişen zamanla değişmeyen benim
ve iflah olmaz korkularım
gözlerimi hala açamıyorum..
içimde bir ses tik tak tik tak
zaman daralıyor.
Ayvazım DENİZ
Cevap Yaz