Eline çivilenen serçe kalbi,
bir damla kan - Meryem
başı aşağı düşmüş mesih
damarlarınızda yürüyen vebalin ve zehrin beyaz yüzü
çocuk kesikleri
çocuk dediğin yani serçelerin kelbinden daha küçük
herhangi bir yerde
kim kim’se ya da herkesin kendi ruhunu kemirdiği
merhametin ilk defa narkozsuz alındığı içimizden
dışımız bir serçenin kesilmiş başı kadar sesiz


Ağzı açık ölü kuşların,
ihtimal henüz bilmeden kuş olduğunu - kesilmis bir damla suyla gökyüzü
Meryem kalbi kadar serçe


Biliyorum akşamın daha da karanlık başladığını insanlığımızdan
elimizde çocuk kesikleri - düşlerimize sızan kan revan ve rahvan
ama günahın perdahlanması - orantısız bir kabirden seslenen kayıtsız şartsız her melek
yaratıp sonra sokağa atılan ümmeti aleminde tanrıcıkların suç unsuru Meryem


Her kuş biraz çocuktur
ve her insan biraz yorgundur kendinden

Böyleyken kesiktir dünyanın başı


Gidilecek başka yer yok
içim de çocuk kesiği bir kent
Meryem, bir kuşun kesilmiş rüzgarı

Yağmur
ağrının öznesinde
kendimi vura vura şiire, avunmak
tam acının merkezinde...


Her insan tek nüshadır
Meryem bilmez bunu
siyahın gözlerinde tebeşir
serçenin ve çocukların kapısına yazılan
her masal
tanrıya okunan bir şerh’tir zikrimde...







CC_