tam da vurulduğum gündü bugün,
beden ne ki azize’m ,
düşlerimden vuruldum.
tut rüyalarımdan kaldır ayağa
yaramdan kan yerine umutlarım akıyor
hayallerim vardı sarı sıcak
geleceğe umut eken
aşklarım vardı,
henüz duyulmamış
kaf dağı arkasında masallarım
çağlar ötesinden güneş getiren
yıldızlarım.

duyguları çalınmış genç bedenler
ve tenlerini sarmalayan acılar
ülkem ütopyam kadar sınırsız
çocuklarım,
çocuklarım vardı esmer tenli,
ebabil yürekli
her birinin gülüşüne bir gül takılı
ve belirsiz gelecekleri
bilinmez uçurumlara gittiler onlar!
gidip de gelemeyenlerim vardı

vurulduğum gündü bugün
çocukluğumdan vuruldum
gülüşlerimden vuruldum
vicdanımdan vuruldum..

babil’in asma bahçelerini kıskandıran
gökkuşağından ödünç aldığım renklerim vardı,
lisanım vardı,
yasaklı ve bülbülden çaldığım,
hiç alışamadığım papyonlu sözcükler.
ve konuşamadığım kilitli dilim.
tanımsız aşklara gebe hazanlarım vardı,
on ikiden vurulan ...

tam da vurulduğum gündü bugün,
kılıçla
hançerle,
kurşunla,
dipçikle,
ve sonra sözle vuruldum.
beden ne ki azize’m ,
yüreğimden vuruldum,
hayallerimden vuruldum,
geleceğimden vuruldum...


14 Eylül 2014