Madem ki ömürler, bu kadar kısa!
Hergün kalp kırmanın ne alemi var?
Şayet sevmiyorsan, varsa nakısa;
Söyleyip durmanın ne alemi var?

Sanki senden sonra değiştim mi ben?
Şikayet ettiğin, eksiklik neden?
Gönül dayanmıyor, dayansa beden;
Seveni yormanın, ne alemi var?

Adam gibi söyle, hem olsun hassa!
Anlatıp durma hiç, beyhude kıssa…
N’olur ki acırsa, ya da acısa?
Arkadan vurmanın ne alemi var?

Ben ki bu sevdaya, canı adadım!
Kes sesini dedin, kestim, budadım!
Demek, bu sevdada doldu miadım!
Hep hesap sormanın ne alemi var?

Sevda yokuşunun, vardık başına!
Akıl ermez bu dünyanın işine…
Baktıkça hayatın ters gidişne;
Boş hayal kurmanın ne alemi var?

Aklına koymuşsun, güle güle git!
Dökülen yaşları, sile, sile git!
Nasıl yaktığını bile, bile git!
Sensiz gün sürmenin ne alemi var?

Karaman-2017/08

SÖZLÜK:

Nakısa: eksiklik, kusur…
Hassa: özellik, haslık, iyi, güzel…

Halil Şakir Taşçıoğlu

ÜSTATLARDAN:

Hayatın tarzına temelden ütü,
Çeken helalinden emmiştir sütü,
Hak yoldan saparak iyiyi kötü,
Deyip de görmenin ne alemi var?.....................................................sakaogluhasankarakucuk