Tüm beklenmemişliğimle
ellerim birbirine taraklanmış halde
ne kadar olursa o kadar iyiyim işte
Sorgusuz sualsiz girdiğim günaha anlam yüklüyorum ben
ya gir içeri
ya git

Karanlığın bile bir anlamı vardı
fabrikanın orta yerinde akıl almaz bir iş kazası gibiydin
sen yavrum.
Bu işin
fıtratında vardı zira
Bunu unuttular
Üç yüz bir kere unuttular hemde
unuturlar...

Ödenmemiş yalnızlığımız nedeniyle yüreğimiz gelen aramalara kapalı
Bunu buraya bırakalım
İnsan nasıl da inciniyor Tanrım ve hatta inceliyor
biliyorum bunda ilahi bir sır yok
sadece söylemek istedim

Perşembe günlerinin hiç sevmiyorum ben
bunda perşembenin herhangi bir suçu yok
nasıl olsun
Ben kaçığım.

İmran kızı Meryem İsayı tekrar ve tekrar doğursa
ne değişirdi ki
Orta yerinde kocaman bir delik olan küflenmiş dünya da.

Şimdi kılıksızım diye bir şiir var
ben yazmadım
Ama
ezberledim.
Ezberim iyiydi şimdi de iyi
Çarpım tablosunun çarpık kentleştiği mahalle
araların da kırdım ilk kemiğimi
taş yığınlarına
Vura
Vura.

Can sıkıntısına en iyi gelen şey yâr yarasıdır
zaten yaşadığımızın adı da dünya ağrısı


Şimdi burada dalgınlığımın orta yerinde çırılçıplak ayaklarımı birbirine sürte sürte oturuyorum
Çığlığını ayak bileklerine saklamış bir kadın
güneşleniyordu gecede
İki adım ötede
İki adım beride...