Dertlerimi bir- bir, topladım her gün
Bir türlü içinden, çıkamadım ben
Gamlı ağıtlara, olmuşum sürgün
Kemlik duvarını, yıkamadım ben.

Özlemim var, eskilerin çağına
Uğruna yarılan, aşkın dağına
Coşkun seller gibi, gönül bağına
Şöyle; gürül -gürül, akamadım ben.

Abdala malümdü, daha başından
Zararla ayrıldım, sevi işinden
Yıllarca avımın, koştum peşinden
Doldur kapa boşalt, sıkamadım ben.

Bu aşk beni, yorgan döşek yatırdı
Perişan eyledi, hepten bitirdi
Herkes çelengini, aldı götürdü
Bir türlü boynuma, takamadım ben.

Ne ettim, neyledim, aklım ermedi
Kar, fırtına, yağmur, dolu durmadı
Bahçem tufan gördü, meyve vermedi
Ekip dikmelere, bıkamadım ben.

Rüzgâr da çevirmez, bana yönünü
Ele kuzu eti, bize gönünü
Aksaydı alırdım, suyun önünü
Vallahi, billahi, tıkamadım ben.

Necati severken, özü barışta
Ancak kendisini, geçer yarışta
Üç beş arşın kefen, sona varışta
Nefs-i Emmare’mi, yakamadım ben,
Bir türlü içinden, çıkamadım ben.

Necati OCAKCI
01.08.2017
ANTALYA