Her şeyin çaresi var, bununkinin yok canım
Bir binaya girmişsen mutlaka çıkacaksın
Deme; ben Süleyman’ım ya da Hürrem Sultan’ım
Ardında kalanlara son defa bakacaksın.

Artık hitam bulmuştur, dost hısım akrabalık
Saf -saf olur toplanır, başında kalabalık
Sana yakıştı desem, analıkla babalık
Hüvelbaki taşına bayrağı dikeceksin.

Ardından diyecekler iyi kötü biliriz
Kim bilir çok geçmeden belki biz de geliriz
Yaşa başa bakmaz ki, bir gün biz de ölürüz
Ya dikenler batacak, ya da gül kokacaksın.

Zengin fakir demeden, istisnasız gelecek
Dostların ağlaşırken, düşmanların gülecek
İki iki dört eder bunu herkes bilecek
Ne zaman gelir diye, beklerken bıkacaksın.

Dersin ki bu fanide daha işim bitmedi
Çalıştım çabaladım iş yolunda gitmedi
Talih kuşumu sorma bir gün olsun ötmedi
Mecburi istikamet, mecranda akacaksın.

Başka zaman gel diye, feryat edip ağlarsın
Derdin dertten de öte, karaları bağlarsın
Çoluk çocuk hısımın yüreğini dağlarsın
Şaşaa devri bitti, dünyanı yıkacaksın.

Necati kaderini, yazmadı yazana bak
Kurulu düzenini sormadan bozana bak
Bunca şair aşıkla buncası ozana bak
Elveda rütbesini yakana takacaksın.

Necati OCAKCI (Aşık NEYZEMÎ)